Kwaheri Tanzania

Jambo,

Het is alweer maandag en vandaag gaat onze laatste week in. Ik heb helaas nog steeds erg last van mijn buik door de voedselvergiftiging. Vandaag zijn we naar een opvang geweest voor kinderen met beperkingen. We zijn hier samen met Li en Neema naar toe gegaan in de dala dala. Toen we aankwamen stond er een groot hek voor het gebouw wat goed beveiligd werd door een man die in het hokje zat. Neema moest tekenen toen ze naar binnen ging en ook toen ze het pand weer verliet. We zijn door de man naar een vrouw gebracht in een kantoortje die ons het een en ander heeft verteld over de kinderen. Hoe ze hier zijn gekomen, wat voor beperkingen ze hebben en hoe lang ze hier kunnen zitten. De vrouw gaf ons een rondleiding. We kwamen langs verschillende afdelingen zoals verschillende therapeuten en een kantoor waar spalkjes en protheses worden gemaakt. Er waren kinderen die blind zijn, kinderen met een ernstige groei achterstand zowel geestelijk als lichamelijk en nog veel meer beperkingen. Het is goed om te zien hoe goed er voor deze kinderen wordt gezorgd. Het was erg interessant om hier eens te kijken. Dinsdag ochtend zijn we met de taxi naar een weeshuis geweest in Arusha. Dit was best een stuk rijden, ongeveer 1.5 uur. Toen we aankwamen was het weer goed beveiligd door middel van een groot hek. We kwamen binnen en mochten eerst even gaan zitten. Ik kreeg meteen een baby op schoot haha! Deze baby was nog super jong, ongeveer 3 maanden. Daarna kwamen de wat oudere kindjes (2/3/4) jaar naar ons toe rennen. Ze wilden naast ons zitten en waren super blij. Daarna moesten de kinderen allemaal op bed. Het is sneu om te zien dat deze kinderen allemaal geen ouders meer hebben.. vooral de jonge baby's die niet eens weten dat ze geen ouders hebben. Maar gelukkig wordt er erg goed voor ze gezorgd. Toen de kinderen op bed gingen zijn wij bij de baby's gaan kijken en hebben we een kleine rondleiding gekregen. We hebben verschillende slaapkamertjes gezien waar de kinderen lagen te slapen en de verschoonruimte. Ook hebben ze een klas lokaal waar ze veel Engels leren. Deze klas leek zelfs een beetje op onze groep 1/2 in Nederland. We kregen ook nog 'heeeerlijke' thee! Bah.. ik werd er zo misselijk van. Toen we weg gingen heb ik nog even 50.000 shilling (€18) gedoneerd aan het weeshuis. Nu moesten we de lange rit weer terug rijden. Maar natuurlijk werd de rit nog veeel langer! Neema wilde namelijk haar zus bezoeken in Arusha stad. Toen we door Arusha stad reden werden we opeens aan gehouden door de politie. Dit gebeurd hier heel vaak, het zijn een soort van grenscontroles. Vaak laten ze hun rijbewijs zien en kijken ze wat in de auto en dan is het weer klaar. Maar dat was deze keer wel even anders. De taxi chauffeur moest namelijk een boete betalen. Die hij weigerde te betalen. Er was namelijk iets met een sticker die op de auto is geplakt, hij heeft deze van een vriend gekocht en het bleek dat hij er te weinig voor zou hebben betaald. Een vaag verhaal! Maarja daar stonden we dan dik een uur.. uiteindelijk zijn Neema, Ilse en ik uit de auto gegaan om naar de wc te gaan en zijn we ergens gaan zitten. Na een tijdje kwam de taxi chauffeur er ook eindelijk aan en zijn wij met hem naar Monduli gereden, Neema bleef bij haar zus in Arusha. 's avonds zijn we weer naar de berg gegaan om de zonsondergang te bekijken en jahoor het was bewolkt. Woensdag ochtend zouden we eerst naar de internationale school maar dit ging helaas niet door omdat er examens plaats vonden. Toen zijn we maar naar de coffee lodge in Arusha gegaan en hebben we wat gedronken en wat films en series gedownload op de WIFI. Rond half 4 zijn we weer terug gegaan. We hadden echt geen zin om weer in de dala dala te gaan dus zagen we een taxi voorbij komen waar we zijn ingestapt. Hij zou ons wel even naar het bus station van Monduli brengen. Dat ging weer super! Op een gegeven moment zei hij dat hij niet wist hoe hij bij het bus station moest komen.. en natuurlijk waren we al véél te ver gereden dus moesten we weer helemaal terug. We zouden 50.000 shilling betalen wat prima was. Maar ik had alweer door dat we meer moesten gaan betalen. Terwijl hij de gene was die de weg hoort te weten en verkeer reed. We moesten dus 100.000 shilling betalen.. echt belachelijk maar we deden het maar gewoon. Je weet natuurlijk nooit wat zo'n man kan gaan doen. Achteraf heeft hij de weg wel geweten en deed hij net alsof hij de weg niet wist om lekker veel geld van ons te krijgen! Hij kende namelijk opeens allemaal jongens op het bus station waar hij wel even mee zou chillen. Neema dacht het zelfde ' he knew the way, not all people can be trusted here'. We hebben vanavond lekker gegeten! Donderdag en vrijdag staat er niks op het programma. Het is nu 3:15 en we zijn nu op het vliegveld van Kilimanjaro op naar Nederland!

Onze reis zit er weer op, dit was dan ook mijn laatste blog. Bedankt voor het lezen van mij reisblog en tot in Nederland!

Inshallah!

De tweede week op school.

Vandaag ging de wekker weer om 7 uur want we moesten weer les gaan geven. Om 8 uur waren we in de klas. De kinderen kwamen weer enthausiast naar ons toe rennen. De juf zette 2 stoelen klaar en daar moesten we maar gaan zitten. Het duurde super lang voor we wat gingen doen, de juffen stonden maar wat met elkaar te praten en de kinderen waren heen en weer aan het vliegen. Ongeveer na 45 minuten begonnen ze in het Swahilli te tellen en het welkomst lied deden ze een beetje half. Hierna hadden we weer geen flauw idee wat de bedoeling was. Het leek alsof de kinderen stil moesten zijn maar ze bleven maar door praten. Uiteindelijk leek het op 'vrijspelen'. Toen moesten we gaan schrijven. Toen dat klaar was oefenden we met de klinkers. Fa, fe, fi, fo, fu. Hierna moesten de kinderen gaan schrijven, na ongeveer een uur was het alweer tijd en gingen de kinderen naar huis. Kortom het was een hele rare dag.. Toen we thuis kwamen hebben we gegeten en in de zon gelegen. De volgende dag ging het alweer wat normaler dan gister haha! We begonnen met het welkomstlied en daarna hebben we het alfabet geoefend op het schoolbord. Dit duurt altijd best lang, ook voor de kinderen. Ze hebben op het laatst totaal geen concentratie meer. Hierna zijn ze weer aan het 'vrijspelen' ze rennen door de klas, klimmen op het bureau en ga maar door. Af en toe gaan ze dan naar buiten. Ze plassen gewoon buiten in het gras, er is dus geen wc voor de kinderen. Na een tijdje beginnen we met schrijven. Vaak komen de kinderen met hun schrift naar ons toe en moeten wij opschrijven wat ze moeten oefenen. Bijvoorbeeld letters van het alfabet in het Engels of in het Swahili of de cijfers in het Engels. Hierna beginnen ze weer wat te spelen en te zingen en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Thuis hebben we geluncht en daarna zijn we naar het bus station gelopen. We zagen een dala dala die naar Arusha ging dus daar zijn we ingestapt. Zoals we al gewend zijn gaat alles hier op zijn tijd. De dala dala vertrekt dan ook pas wanneer die bomvol zit. Na dik een half uur vertrok die dan eindelijk. We hebben eerst even een snelle stop bij de shopping mal gemaakt en zijn daarna door gegaan naar Arusha. We zagen hier veel locale markten en wat hogere gebouwen. We zijn maar een stukje gelopen en een winkeltje in gegaan. We wilden graag wat safari bureaus opzoeken omdat we naar serengeti wilden gaan. We kwamen opeens 2 jongens tegen die voor een safari bedrijf werkte en ons wel naar een paar bedrijven zouden brengen. Het was allemaal veel te duur dus het viel tegen. De jongens waren ondertussen gidsen geworden en liepen overal mee naar toe, we kwamen eigenlijk niet meer van ze af. We hadden al wel weer door dat we hiervoor moesten betalen. We zijn naar het centrum geweest maar dit stelde eigenlijk niet zo veel voor. Rond half 6 zijn we naar de dala dala gebracht en moesten we de jongens betalen.. om half 8 waren we pas thuis omdat het vervoer met de dala dala natuurlijk niet soepel verliep. De volgende dag gingen we weer naar de school. Het was onze laatste dag bij de 'baby's' want vrijdag hebben ze vakantie tot juli. We hebben het welkomst lied gedaan en geschreven. We hebben de kinderen balonnen gegeven omdat het onze laatste dag was. Voor de juffen hadden we een cadeautje uit Zanzibar mee genomen. Ze waren hier zó blij mee. Erg leuk om te zien. Thuis hebben we wat gegeten en zijn daarna met Roman, Neema, Lazaro (Neema haar man) naar een masai dorp gegaan. Hier hielden ze een ceromonie wat eens in de 7 jaar plaats vind. We hadden dus geluk! Het was echt super grappig om te zien. Toen we er aan kwamen keek echt iedereen naar ons, sommige mannen filmden ons zelfs. Wij hadden ook iets van masai kleren aan. De mannen en vrouwen waren aan het dansen en zingen. Ze stonden in een kring en maakten gekke bewegingen en de mannen sprongen. De vrouwen bewogen met de schouders. Zo zouden ze de hele avond door gaan. Er waren ook een paar mannen en vrouwen dronken. Ze dronken locale masai bier en wijn. Roman en ik hebben zelf ook even gedanst in de kring. Echt super grappig! Mannen gaan door hun knieën en springen en vrouwen bewegen hun schouders. Dit feest gaat om de besnijdenis van de man. De volgende dag moeten een aantal mannen en jongens, zelfs van 12 jaar verplicht worden besneden. Het gebeurd dan ook gewoon daar in het masai dorp. Er was ook een grote kring mannen die het al had gedaan, de kleinere kring moest het nu doen omdat het weer 7 jaar later is. Om 8 uur waren wij weer thuis. Omdat de safari niet doorgaat omdat het echt heel erg duur is hebben we morgen niks op de planning. Even een rust dag. De volgende dag hebben we spelletjes gespeeld met Roman en Joshua (een man uit Amerika die hier een paar dagen verblijft). Het spel 'mensch erger dich nicht' daarna zijn Ilse en ik naar Arusha gegaan naar de shoppingmal en hebben we de laatste dingen gehaald voor onze terug reis. Natuurlijk moesten we eerst weer 45 minuten wachten voordat de dala dala vol zat en dus toen pas weg vertrok. 's avonds hebben wij spaghetti voor iedereen gekookt wat we mee hebben genomen uit de shopping mal. Zondag zijn Ilse en ik wezen hiken naar een waterval via een berg, met Joshua. Dit was heel leuk maar ook best zwaar. We moesten door de rivier lopen om bij de top van de waterval te komen. Dus we moesten constant de rivier over steken. Om een goed pad te volgen. Dit was natuurlijk super moeilijk omdat alle stenen super glad waren. Ook liepen we langs een weg waar super veel brandnetels waren en natuurlijk ben ik super vaak gestoken. Onderweg hebben we ook nog een aap gezien in de boom! Het was een mooie waterval, dus het was de moeite waard. Toen we terug moesten lopen waren we uiteindelijk super moe en ben ik eerst maar even op bed gaan liggen. Daarna zijn we weer een berg op geklommen om de zonsondergang te kunnen zien. Helaas waren we te laat, erg jammer. Toen we terug kwamen van de zonsondergang was er een nieuw meisje aangekomen uit China. Roman (van Duitsland) is nu weer vertokken en gaat eerst rondreizen en komt daarna weer terug in Monduli. Li (het meisje van China) verblijft hier eerst een dag, dan gaat ze vrijwilligerswerk doen bij dieren en dan komt ze terug. Omdat de kinderen vakantie hebben hebben we geen vrijwilligersproject aankomende week maar staat er wat anders op het programma.

Kwaheri en tot de volgende blog!

Zanzibar

Jambo.

We waren in de taxi gestapt en we gingen op naar het vliegveld in Arusha. We zouden namelijk naar Zanzibar. Vrijdag om 15:10 vlogen we. We kwamen aan op het vliegveld en we moesten meteen onze koffer en onze handbagage op een band leggen. Ook moesten we onze schoenen uit doen en toen mochten we door het poortje lopen. We deden onze schoenen weer aan en namen onze koffers weer mee. Een man begeleidde ons naar de incheck bali, we gaven ons paspoort. Het duurde wel erg lang, de printer deed het niet. Dus onze boardingpasses konden niet worden uitgeprint. We moesten maar weer gaan zitten. Na een tijdje riepen ze ons weer en was het gelukt. In Nederland zijn we gewend dat onze koffer op een bagageband gaat bij de incheckbali maar hier bleven onze koffers gewoon voor de incheck bali staan. En kwamen ze met een karretje de koffers ophalen. We moesten nu in een andere ruimte wachten tot we het vliegtuig in mochten gelukkig waren hier allemaal leuke winkeltjes waar we in konden kijken. We werden weer geroepen en konden weer door een poortje om onze tassen te controleren. Daarna moesten we weer ergens gaan zitten. Na 15 minuten konden we dan eindelijk het vliegtuig in. Het was een vrij klein vliegtuig, dus best eng. Toen we geland waren op Zanzibar moesten we een aantal gegevens invullen en daar stond een mannetje met onze koffers klaar. Even verderop stond een man van ons hotel met een bordje met mijn naam erop. Nu konden we naar de auto gaan. We wilden er met onze koffer heen lopen tot de koffers gewoon uit onze handen werden gepakt door 2 jongens. Toen we bij de auto waren eisten de jongens 10.000 shilling van ons (€3.70) voor die 50 meter lopen. Wij vonden dit écht belachelijk. Na een uur rijden waren we bij ons hotel. Zanzibar is al een stuk rijker vergeleken met Tanzania. Hier zagen we overal scooters en in Tanzania zien we alleen maar piki piki's ook zijn er grotere en modernere gebouwen, vooral veel moskees. Op Zanzibar zijn ze heel erg gelovig. Ook is er ramadam waardoor wij niet op straat mogen eten of drinken. Toen we aan kwamen waren er erg weinig mensen dit was wel jammer maar we hadden een grote kamer met uitzicht op zee, echt super mooi! We hebben in het restaurant gegeten en daarna nog even op het balkon gezeten. Toen zijn we gaan slapen. We werden in de nacht wakker omdat we de golven van de zee keihard hoorden. Toen we weer wakker werden regende het.. het zou alleen s ochtends regenen dus een goed moment om naar stone town te gaan. We hebben ontbeten, we kregen verschillende soorten fruit, thee, verse jus en een omelet. Daarna gingen we in de taxi naar stonetown. We hebben hier een tour door de stad met een gids gedaan. Dit was erg leuk zo hebben we stonetown goed kunnen zien en hebben verschillende souveniers winkeltjes bezocht. Hierna zijn we gaan lunchen, ik had een kip sandwitch. Ondertussen was het al 4 uur. De gids die ons door stonetown heeft begeleid zou tegen de taxi zeggen dat hij hier om 4 uur zou zijn. Om 16:20 was hij er nog niet. Toen heb ik maar beltegoed gekocht om te bellen, ik had alleen maar mb om te internetten. Toen ik hem belde bleek het dat die man helemaal niks had gezegd. Toen we terug kwamen was het al donker en hebben we nog even op het balkon gezeten daarna zijn we gaan slapen. Om half 3 werden we weer wakker door de golven. We zijn toen even naar het balkon gegaan om te kijken. Aangezien altijd wanneer wij er zijn het eb is dus is de zee super ver weg is. Rond 11 uur wordt het vloed maar dan zijn wij weg en wanneer we terug komen is het alweer eb. Om 6 uur werd ik weer wakker en ik was super misselijk en had last van mn buik.. het bleek dus dat ik voedselvergiftiging had. Het is gekomen door de kip sandwitch. Ik heb tijdens het ontbijt alleen een beetje fruit gehad. We zouden vandaag 3 stranden bezoeken, precies wanneer ik ziek werd.. Om half 12 was de taxi er. We gingen eerst naar Kiwengwa dit was echt een super mooi strand. Hierna gingen we naar Kendwa dit was ook heel mooi maar alweer heel anders, het was dan ook veel toeristischer. We zijn hier naar een restaurantje gegaan want het was inmidddels al 3 uur. Omdat ik nog zo'n last van mn buik had heb ik een paar hapjes soep gehad meer kreeg ik niet weg. Hierna zijn we naar het Nungwi strand geweest. Hier hebben we schildpadden gezien en hebben we de zonsondergang gezien, echt super mooi. Om 7 uur waren we weer thuis, Ilse is wat gaan eten maar het lukte mij nog steeds niet om iets te eten. Nu moesten we alweer onze koffer in pakken want morgen (maandag) moesten we alweer terug naar Tanzania. We zijn gaan slapen ik heb gedoucht en om half 9 zijn we gaan ontbijten, mij lukte het nog steeds niet echt om iets te eten want ik had nog steeds super erg last. Om 10 uur kwam de taxi om ons naar het vliegveld te brengen. We vlogen eerst echt maar 20 minuutjes naar Dar es salaam en vanaf daar weer naar Arusha. Daar stond de taxi ons weer op te wachten. Neema was blij ons weer te zien. Er was nu ook een jongen (Roman) uit Duitsland die ook vrijwilligerswerk komt doen. 's avonds hebben Ilse, Roman en Neema rijst met vlees groene en aardappeltjes gegeten. Ik heb wat yoghurt en brood gegeten. We hebben nog even wat met elkaar gepraat en daarna zijn we gaan slapen. Morgen moeten we alweer les geven.

Kwaheri en tot de volgende blog.

De eerste week op de school

Jambo,

Vandaag zijn we naar de hotsprings in Moshi gegaan. De taxi heeft ons om 8:20 opgehaald en daar gingen we opweg naar de hotsprings. We waren in Arusha toen we een botsing kregen met een piki piki (moter). De taxi en de piki piki knalden op elkaar. De 2 jongens op de piki piki kwamen naast ons rijden, ze waren boos en onze taxi chauffeur en de jongens schreeuwden wat naar elkaar. Uiteindelijk zijn we aan de kant van de weg gestaan en gingen ze door met naar elkaar schreeuwen. Ze gaven beide elkaar de schuld. Na een tijdje was het 'opgelost' en zijn we verder gereden. Tot we opeens wéér stil stonden, wij dachten wat is er nou weer. Dus de taxi chauffeur stapte uit de auto en toen plakte hij een maria sticker op de auto haha! We reden verder. Het was echt super ver rijden, dit hadden we dan ook totaal niet verwacht. We kwamen eindelijk (dachten we) op een zand weg naar de hotspring toe. Het was een super slechte weg, we reden over een super smal bruggetje, we reden door hele diepe waterplassen en we hobbelden alle kanten op. Om 12:30 waren we er dan eindelijk. Het was hier super mooi en we hebben lekker gezwommen. Er zaten ook visjes in het water die aan je voeten beten.. dit vond ik maar eng haha. Omdat we natuurlijk op een toeristische plek waren, zagen we voor het eerst andere blanke mensen dit was best gek. Het voelde even alsof we niet meer in Afrika waren, al helemaal toen we 2 Nederlandse meisjes tegen kwamen. Rond een uur of half 5 zijn we weer terug gereden want we moesten natuurlijk super ver rijden. Natuurlijk ging dit niet zonder problemen want jahoor we hadden een lekke band! We hebben hier ongeveer 45 minuten stil gestaan. Rond half 9 waren we dan eindelijk thuis, we hebben gegeten en James (onze bewaker) had foto's mee genomen van zijn familie, die hebben we bekeken en zijn daarna gaan slapen. Zondag hebben we eigenlijk helemaal niks gedaan. We hadden de hele week al super veel gedaan en gereist. Dus we waren wel even toe aan een chill dagje. Maandag om 8 uur begon ons vrijwilligers project. We kwamen op de school en een paar kinderen zaten aan de tafeltjes. Iedereen komt namelijk op verschillende tijden. De een komt om 8 uur de andere om half 9 en de andere om 9 uur. Ze hebben lang niet genoeg stoelen en de helft is kapot. Ze gebruiken dan ook grote plastic stoelen. De dag begon met een een soort van welkomst lied. Wij hebben geen flauw idee wat ze allemaal zingen omdat het in swahilli is. Vervolgens gaan we gezamenlijk van 1 tot 20 in het Engels tellen. Daarna komen de kinderen om de beurt voor de klas om te tellen. Wanneer een kind iets voor de klas heeft gedaan zingt de rest van de klas een soort van aanmoedigingsliedje. Hierna zijn we gaan schrijven. De cijfers en het alfabet. Alle kinderen rennen door elkaar heen, klimmen op het bureau, gooien dingen naar elkaar, schoppen elkaar en slaan elkaar. Wij zijn hier best van geschrokken, hoe de kinderen hier met elkaar omgaan. Het is soms best lastig dat je niet kan communiceren met de kinderen. Soms vertellen ze een heel verhaal aan je in het swahilli, maar heb je natuurlijk geen flauw idee wat er gezegd wordt. Nu moesten wij tekenen op een grote poster. We moesten dingen tekenen zoals bomen en een huis. Dit werd vervolgens in de klas opgehangen. De juf deelde de kinderen iets uit, 'draw' zei ze. De kinderen mochten op het bord tekekenen, op de muren en op de grond. Ook de juffen kunnen niet zo goed Engels, dus wanneer we iets vragen zeggen ze soms maar gewoon 'okay' terug omdat ze geen flauw idee hebben wat we zeggen. Aan het eind van de dag (11 uur) gaan we in de kring en zingen we liedjes en doen we een soort van spelletje. Daarna gaan de kinderen naar huis. Wij geven van 8 tot 11 uur les omdat we de 'baby's' hebben. De leeftijden variëren tussen de 3 en de 6 jaar. Toen we thuis kwamen van school hebben we geluncht. Nadat we geluncht hebben hebben we shriften, potloden en puntenslijpers voor de kinderen van onze klas gekocht. Daarna hebben we in de zon gelegen. Dinsdag ging de wekker weer om 7 uur en maakten we ons klaar voor de school. Toen we de school binnen kwamen kwamen alle kinderen gillend naar ons toe rennen. We begonnen weer met het welkomstlied en we begonnen met tellen van 1 tot 20 in het Engels, hierna deden we het alfabet. Vervolgens gingen we weer schrijven en tekenen en in de kring. Er kwam een moeder in de klas die boos werd op een kind en begon het kind heel hard te slaan.. wij schrokken hier best wel van. We hebben de schriften, potloden en puntenslijpers aan de kinderen gegeven. Ze waren hier super blij mee. Toen we thuis kwamen heb ik gedoucht en toen zou Marinka komen, een Nederlands meisje die James goed kende. De hele week had hij het er al over 'I am so hapy to see Marinka'. Marinka heeft hier vroeger 4 jaar gewoont met haar ouders en broer en zus. Haar vriend was ook meegekomen en we hebben met zn allen geluncht. We aten gebakken banaan met aardappelen harde stukken vlees en groente, oh wat was het lekker! Toen ik aan het afwassen was zag ik dat er nog super veel was en vroeg Neema 'would that be enough for tonight?" Ik dacht nee he... We zijn samen met James, Marinka en haar vriend bij het huis gaan kijken waar ze heeft gewoont. Daarna zijn we naar James zn huis gegaan. Hij heeft alleen een woonkamer en een slaapkamer voor hem en zn vrouw en voor zn kinderen. De keuken is buiten en hij moet nog een douche en wc bouwen.. hierna zijn we naar het dorpje gegaan en hebben we wat gedronken. Vervolgens zijn we terug naar huis gegaan en hebben we het eten van vanmiddag opgewarmd wat natuurlijk aangebrand was.. Woensdag hebben we weer les gegeven en hierna zijn Ilse en ik samen in de dala dala naar de shopping mal in Arusha gegaan. Hier hebben we lekker Nederlands eten gekocht en zelfs een ijsje gegeten! Donderdag hebben we weer les gegeven en hierna zijn we naar Neema haar huis gegaan we hebben hier Ugelly gegeten, dit is bloem van mais met groente. Je moet dit dan ook met je handen eten dus het is een heel gepruts haha. Neema woont hier met 8 mensen waaronder haar man en zoontje Laurence van 1.5 en haar dochtertje Loveness van 4 jaar. We hebben mens erger je niet gedaan en hebben wat met haar kinderen gespeeld. 's avonds hebben we aardappeltjes met kip en gefrituurde banaan gegeten. Dit was best lekker! Ondanks het koud was. Om half 9 waren we weer thuis. We hebben ons koffer ingepakt want er stond wat leuks op het programma. Het is alweer vrijdag. Vandaag hebben we weer les gegeven. Dit keer hebben ze ons leren tellen in het swahilli. Na een aantal keer oefenen kunnen we nu tot 20 tellen! Het was weer een leuke lesdag. Om 11 uur zijn we snel naar huis gelopen en zijn we gaan lunchen. Om 12 uur zijn we in de taxi gestapt.

Kwaheri en tot de volgende blog!

Cultuurweek

Jambo!

Maandag begon onze cultuurweek. We hebben eerst ontbeten, we kregen brood met pindakaas en thee. Nadat we hadden ontbeten kwam Micheal, die ons wat heeft verteld over de cultuur van Tanzania. Zo heeft bijvoorbeeld iedereen hier kort haar omdat het te duur is om shampoo te kopen en naar de kapper te gaan. Ook zijn ze hier erg gelovig dus moeten we altijd onze schouders en knieën bedekken omdat ze anders vinden dat je naakt bent. Wanneer je hier niet trouwt wordt er naar je gelachen en over je gepraat. Vervolgens kregen we les in Swahili, dit is echt super moeilijk omdat je heel veel verschillende begroetingen hebt zoals: Jambo, mambo, vipe, shikamo en jambo en mambo betekenen dan ook weer hoe gaat het. We hebben pilau gekookt, dit is een gerecht met rijst, groente en vlees. Vervolgens zijn we door het dorp gelopen en hebben bij wat winkeltjes gekeken. 's avonds hebben we weer pilau gegeten omdat we veel te veel hadden gekookt. Dinsdag zijn we met de dala dala naar het Snake park geweest. Dala dala is een typisch Afrikaans vervoer middel en iedereen zit dicht op elkaar en er staan zelfs mensen half over elkaar heen. In het Snakepark zagen we verschillende soorten slangen, vogels, schildpadden en krokodillen. Aan het einde hebben we een slang om ons nek gehad dit was echt super eng maar we hebben het gedaan haha! Vervolgens zijn we naar het Masai museum gegaan en hebben we verschillende dingen geleerd. De masai is een Afrikaanse stam, het is dan ook heel normaal om als man 2 vrouwen te hebben. Hoe meer kinderen je hebt, hoe rijker je bent. We hebben op een kameel gereden, super leuk! De prijs hiervoor was nog minder dan 1 euro. Daarna zijn we naar een 'cow market' gegaan. Dit is een markt waar ze verschillende koeien verkopen, en eten voor de dieren. Dit was ook een typisch Afrikaanse plek. Woensdag zijn we met de dala dala naar Arusha gegaan naar een groot winkel centrum met Nederlands eten. Zo heb ik kaas en chocopasta gekocht en hebben we zelfs pizza gegeten! Hier waren we echt aan toe na al dat apparte eten. Daarna zijn we naar het culture hariage museum geweest, dit was super mooi. Het was een museum met allemaal beelden van safari dieren en de masai en hele mooie schilderijen hiervan. We hebben in een 'restaurant' geluncht en ja hoor je raad het al, rijst! We hebben 's avonds spaghetti gekookt voor Neema wat we mee hebben genomen uit de Nederlandse supermarkt. Ze vond dit erg lekker! We zijn die avond vroeg gaan slapen omdat we donderdag op safari zijn gegaan naar Terangeri. We zouden 6 uur vertrekken en wij stonden natuurlijk om 6 uur klaar. Wij maar wachten en wachten en ze kwamen maar niet.. uiteindelijk zijn ze om 7 uur pas gekomen. Het zou ook niet typisch Afrikaans zijn als het niet was gebeurd haha! We konden eindelijk vertrekken. Onderweg zagen we hele groepen kinderen die zo ongeveer 15 km naar school toe moeten lopen.. Ze hebben te weinig geld om de dala dala te betalen. Een rit in de dala dala kost ongeveer 37 cent.. Na ongeveer een uur rijden zijn we aangekomen in het park en hebben we eerst thee gedronken met chapatchy. Dit was echt een super sterke thee, het proefde naar kaneel met pepernoten.. ik heb het maar snel opgedronken omdat ik het anders niet weg kreeg haha.. Toen we het park in wilden duurde het wel erg lang en wij hadden alweer door dat er iets niet goed ging. Het bleek dat ze met een creditcard moesten betalen maar die hadden ze niet mee, we hebben daar zo ongeveer 1 uur gestaan tot het eindelijk opgelost was. Om 10 uur gingen we dan eindelijk het safari park in. Er ging een gids met ons mee en we zagen al snel hele groepen herten, aapjes, zwijnen, struisvogels en er liepen Olifanten voor onze auto! Toen zagen we leeuwen op ons af komen, ze liepen gewoon naast onze auto echt super vet! ' you are very lucky today because whe never see the lions in Terengeti' we hadden dus echt geluk. We reden weer verder en we reden op een hele slecht weg, en jahoor daar zaten we vast met de auto. We konden er met geen mogelijkheid uitkomen en daar stonden we dan midden in de bush bush. Verschillende mensen hebben ons geholpen en ja hoor ein-de-lijk na 2 uur heeft een man ons met een trektouw uit het diepe gat gehaald waar we in vast zaten. Op de terug weg hebben we nog een giraf gezien. Toen we uit het safari park gingen hebben we weer in een 'restaurant' rijst gegeten en zijn daarna lekker naar huis gereden, teminsten dat dachten we. We zijn namelijk nog wel 3 keer gestopt onderweg. Om een nieuwe band op de auto te zetten, lucht in de band te pompen en om water bij de accu te doen omdat de ph waarde te hoog was.Het kan hier allemaal! Vrijdag ochtends zijn we naar onze school gegaan waar we ons vrijwilligerswerk gaan doen bij de 'baby's' ze zijn ongeveer 4/5 jaar oud. We stapten binnen en alle kindjes renden op ons af en knuffelden ons, zo lief! Ze waren heel blij om ons te zien. Ze renden en sprongen om ons heen. Het enige wat in het lokaal stond was een schoolbord en een paar schoolbanken. We hebben ons voorgesteld aan de 2 juffen en we hebben een groepsfoto gemaakt. Toen we weer weg gingen riepen ze allemaal enthausiast 'byeeeee'. Nog steeds wanneer we in het dorp lopen zwaaien alle kindjes naar ons en zitten ze aan ons haar. Het is heel raar voor de kinderen en de mensen dat wij hier zijn en hoe we eruit zien. Ze noemen ons mzungu. Hierna zijn we met de dala dala en piki piki (moter) naar Neema haar familie gegaan, hier is ze opgegroeid. Dit zijn ook masai mensen. Dit was echt het Afrikaanse leven. Ik kreeg warme melk van de koeien die bij het huis staan, dit werd opgewarmd door middel van houtskool. Ik hou helemáál niet van melk.. maar heb het toch maar opgedronken, bah wat was het vies haha! Ze wonen hier in een heel klein huis met alleen een bank en 2 stoelen en 'slaapkamers' en ik ben zelfs naar de wc geweest wat een gat in de grond was, heerlijk haha! We hebben samen met de moeder van Neema een armband gemaakt en we kregen 2 enkelbandjes en een ketting. We hebben hier weer Pilau gegeten. Ik ben nu al klaar met de rijst en we zijn hier nog niet eens een week haha! 's avonds gaan we terug in de taxi naar huis met Neema omdat we dan niet over straat kunnen lopen. Ze bidden hier heel vaak op een dag en dit hoor je dan ook door het hele dorp. Morgen zijn we vrij en gaan Ilse en ik samen naar de hotsprings.

In mijn foto album heb ik verschillende foto's gezet.

Kwaheri en tot de volgende blog!

Karibu Tanzania

Na een hele lange en vermoeiende vlucht zijn we dan eindelijk aangekomen in Tanzania. We landen om 6:00. Nadat we het visum hebben geregeld, de koffers hebben gepakt is het nu nog tot 10:00 wachten tot we op worden gehaald door de gene die ons begeleid. We lopen uit de hal van de koffer band en we staan meteen buiten, we denken is dit het? Moeten we nu 5 uur hier buiten wachten.. maar dan staat er opeens een hele aardige vrouw (Neema) naast ons met een naambordje met onze namen en ze neemt dan ook meteen onze koffers mee. We lopen achter haar aan en daar staat een klein busje, er stapt een man uit de auto (de man van Neema, wie ook de eigenaar van de school is waar we vrijwilligerswerk gaan doen) Ze zetten de koffers in de kofferbak, heten ons welkom in Tanzania ze vragen of we een goede vlucht hebben gehad en we beginnen te rijden. De weg is vrij slecht, ze mogen dus ook maar 50 km/u of 80 km/u rijden. Wanneer we langs de weg rijden zegt de Man van neema 'accident!' en daar ligt een vrachtwagen helemaal op de kop, 'it's very normal here, are accidents in Holland also like this?' Het valt me op dat er allemaal mensen om 6 uur/7 uur langs de weg lopen alsof ze iets op gaan halen. We zijn na een tijdje in Arusha en gaan shilling pinnen. Omdat het nog zo vroeg is, is eigenlijk alles nog dicht. We staan te wachten voor een soort bank tot die open gaat. Opeens wordt duidelijk dat ze dachten dat we geld wilden wisselen voor shilling maar we moesten shilling pinnen. We hebben daar dus ongeveer een kwartier gestaan en dan rijden we maar naar een bank waar we wel kunnen pinnen, ze zullen wel gedacht hebben haha! Nadat we eindelijk hebben gepint stappen we weer in de auto en zegt Neema 'we are going to drink thee with you' dus we stappen uit de auto en lopen een echte Afrikaanse bakker binnen. We krijgen chapatchy ( een soort pannekoek) en iets wat lijkt op een soort broodje. Wanneer we klaar zijn rijden we weer door naar Monduli waar ons huis staat. Rond 10:00 komen we dan eindelijk in het huis aan, we hebben een slaapkamer en een badkamer voor ons samen. We gaan douchen en even wat slapen, we zijn namelijk al van gister ochtend half 7 wakker. Rond 1 uur gaan we met Neema naar het dorp, het is gek om te zien wat een verschil in cultuur hier is met Nederland. Alle mensen kijken ons aan en heten ons welkom in Tanzania. Alle kindjes zwaaien en lachen naar ons. 'Now we are going to lunch' zegt Neeme. We komen ergens binnen wat hier dan een Restaurant is.. alle mannen kijken samen naar Tennis en de keuken is niet meer dan een pannetje op het vuur op de grond. We krijgen rijst met een bakje bonen en een bakje kip. De rijst was prima, maar de kip is een ander verhaal.. Ze lopen hier ook allemaal met een kip op de arm door het dorp die ze vervolgens gaan slachten.. Nadat we klaar zijn met de lunch lopen we door naar de groente en fruit mark, Neema koopt van alles en ik ben dan ook benieuwd wat we wel niet gaan eten. De vrouwen die op de markt staan, staan op het zeiltje waar alle groente ligt op hun blote voeten. Dus wanneer je groente koopt lopen ze op hun blote voeten door de groente heen. Ondertussen hebben we een simkaart geregeld met mb wat een heel gedoe was maar uiteindelijk toch is gelukt. We lopen terug naar het huis en krijgen een soort van koude patat met banaan en sinaasappels. Het is 6 uur geweest en dat betekend dat het donker is en niet  meer naar buiten kunnen. Er staat een man met een geweer voor ons huis omdat het anders niet veilig is. Wij gaan slapen en morgen begint de cultuur week.

Inshallah en tot de volgende blog!